Don't
You forget About Me |
Simple Minds
|
|
De groep
'Simple Minds' werd in 1977, aanvankelijk onder de naam 'Johnnie & the
Self-Abusers', opgericht door Charlie Burchill, Jim Kerr, Brian McGee en Tony Donald. Hun vroege muziek, met o.a. invloeden van David Bowie en Magazine, vond erkenning binnen de newwavestroming. De eerste singles werden echter geen succes. De groep schoof op in de richting van de commerciële popmuziek.
Inmiddels versterkt met Mel Gaynor als drummer bracht de groep vanaf 1982 gemakkelijker in het gehoor liggende albums uit. Deze albums leverden de groep een paar kleine hitjes op, waarvan
'Promised you a miracle' ook in Nederland een hit werd. Hun grote doorbraak kwam met het nummer
'Don't you (Forget about me)' uit 1985. Met dit nummer had de groep in veel landen een nummer 1-hit, waaronder
Nederland. Dit nummer werd geschreven als soundtrack voor de Amerikaanse film
'The Breakfast Club'. Het nummer werd ook een nummer 1-hit in de Verenigde Staten, tot op heden de enige grote hit die de band daar had.
Kort na deze grote hit stapte bassist Derek Forbes uit de band. Andere top 10-hits uit die tijd zijn
'Alive' and 'Kicking, Sanctify Yourself 'en 'All The Things She
Said'' . In 1988 organiseerde de band samen met Jerry Dammers van The Specials het Nelson Mandela 70th Birthday Tribute Concert in het Londense Wembley Stadion. Voor deze gelegenheid werd het nummer
'Mandela Day' uitgebracht dat eveneens een hit werd. Eind jaren tachtig had de groep een tweede nummer 1-hit in Nederland met het nummer Belfast Child (1989). In 1983 gaf Jim Kerr samen met de rockgroep U2 een optreden op het Belgische muziekfestival Rock Werchter.
Na de jaren tachtig werd het rustiger rond Simple Minds. Dat kwam onder meer doordat toetsenist Michael MacNeil de band had verlaten. De band had nog hits met
'Let there be love' (1991, Real Life) en 'She's a river' (1995, 'Good News From The Next
World'). Nadat Virgin het vertrouwen in Simple Minds had opgezegd, bracht de band in 1998 het album
'Neapolis' uit, waarbij werd getracht terug te gaan naar de roots, zoals men die op
'New Gold Dream' had kunnen horen. Voor dit album werd bassist Derek Forbes teruggevraagd, omdat ze de vaardigheden nodig hadden van de originele bassist. Forbes had echter geen interesse wederom als vast bandlid aan te treden. |
|